Vedanın bir tanımı var mıydı sizde ? Kadın erkek ayırt eder miydi?
Veda ,bedenen ayrılmanın yanı sıra ruhen bırakıp gitmekti diğer bir ruhu. Bir kış misali soğuktu hep. Sonbahar gibi dökerdi yüreğe yalnızlığı. Gözyaşları inerdi gökyüzünden yanaklara.
Hiçbir zamanı yoktu. Aniden tıklatırdı sizi ,size sormadan alıp giderdi. Bazen kendi isteğiyle bazen yaradanın isteğiyle.
Peki veda erkek kadın ayırt eder miydi? Tabi ki cevabı belli . Ama bir erkek gürültülü patırtılı girerdi yüreğe. "Ben geldim" derdi. "Hoş geldin" sessiz sedasız söylerdi kadın. İçeriye aldığınız insanlar gürültülü patırtılı severdi sizi. Ve üzgünüm hayatınızdan gürültünün şiddetini arttırıp giderdi. Bir erkek gürültülü veda ederdi. "Ben geldim,Ben gidiyorum,benimle kal" olurdu. Yürek izleri çıkardı bıraktığı yürekte .
Bir kadının vedası en farklı olanıydı şu hayatta. Usul usul incitmeden girerdi bir hayata. Yaşaması hunarca olurdu bir yürekte. Kolay kolay bırakıp gitmez kadın. Ne kadar bıraktım dese de kalır kendi içinde. Vazgeçmek zor olur . Kendi yalnızlığından çok kaybetmekten korkar kadın. Birinin onu kaybetmekten korkmadığını anladığında gider kadın.
Hunnarca yaşayan bir bıçak gibi susar . Ani olur. Sessiz vedaları sever kadınlar. Sarılarak,merhaba diyerek veda ederlerde siz anlamazsınız.
Erkeklerden tek farkları ,vazgeçmemek için çabalarlar ve o çaba bittiğinde giderler. Erkeklerse yüreklerinin kapılarını aniden çekiverir ve bir süre sonra çektikleri kapıyı sonuna kadar açmak isterler.
Vedanın kadını erkeği olmaz haklısınız. Kimsede bu 2 ayrı vedayı anlamaz. Anlayınca da iş işten ,gönül gönülden geçer.
Vedanın çocuğu,annesi ,babası olmaz. Bir vurdu mu insana her yanını kış kaplar. Zordur be.
Vedaları sevmeyin,veda etmeyin.
Vedaları sevmem ben hayatta.
Merhabalı olur gidişlerim kimse anlamaz.
lakin,veda ediyorsa insan
ya canı çok yanmıştır ya canı toprağa karışmıştır.
vedaları sevmem ben hayatta.
İçimden veda ettiğimi anlamaz kimse
Hep tebessüm ederim
veda etmeyin baylar ve bayanlar
zira bir gün istemeden zaten herkese veda edeceksiniz..
Veda ,bedenen ayrılmanın yanı sıra ruhen bırakıp gitmekti diğer bir ruhu. Bir kış misali soğuktu hep. Sonbahar gibi dökerdi yüreğe yalnızlığı. Gözyaşları inerdi gökyüzünden yanaklara.
Hiçbir zamanı yoktu. Aniden tıklatırdı sizi ,size sormadan alıp giderdi. Bazen kendi isteğiyle bazen yaradanın isteğiyle.
Peki veda erkek kadın ayırt eder miydi? Tabi ki cevabı belli . Ama bir erkek gürültülü patırtılı girerdi yüreğe. "Ben geldim" derdi. "Hoş geldin" sessiz sedasız söylerdi kadın. İçeriye aldığınız insanlar gürültülü patırtılı severdi sizi. Ve üzgünüm hayatınızdan gürültünün şiddetini arttırıp giderdi. Bir erkek gürültülü veda ederdi. "Ben geldim,Ben gidiyorum,benimle kal" olurdu. Yürek izleri çıkardı bıraktığı yürekte .
Bir kadının vedası en farklı olanıydı şu hayatta. Usul usul incitmeden girerdi bir hayata. Yaşaması hunarca olurdu bir yürekte. Kolay kolay bırakıp gitmez kadın. Ne kadar bıraktım dese de kalır kendi içinde. Vazgeçmek zor olur . Kendi yalnızlığından çok kaybetmekten korkar kadın. Birinin onu kaybetmekten korkmadığını anladığında gider kadın.
Hunnarca yaşayan bir bıçak gibi susar . Ani olur. Sessiz vedaları sever kadınlar. Sarılarak,merhaba diyerek veda ederlerde siz anlamazsınız.
Erkeklerden tek farkları ,vazgeçmemek için çabalarlar ve o çaba bittiğinde giderler. Erkeklerse yüreklerinin kapılarını aniden çekiverir ve bir süre sonra çektikleri kapıyı sonuna kadar açmak isterler.
Vedanın kadını erkeği olmaz haklısınız. Kimsede bu 2 ayrı vedayı anlamaz. Anlayınca da iş işten ,gönül gönülden geçer.
Vedanın çocuğu,annesi ,babası olmaz. Bir vurdu mu insana her yanını kış kaplar. Zordur be.
Vedaları sevmeyin,veda etmeyin.
Vedaları sevmem ben hayatta.
Merhabalı olur gidişlerim kimse anlamaz.
lakin,veda ediyorsa insan
ya canı çok yanmıştır ya canı toprağa karışmıştır.
vedaları sevmem ben hayatta.
İçimden veda ettiğimi anlamaz kimse
Hep tebessüm ederim
veda etmeyin baylar ve bayanlar
zira bir gün istemeden zaten herkese veda edeceksiniz..
Yorumlar
Yorum Gönder